تا که پدیدار شد بهار بروجرد ، شد چو بهشت برین دیار بروجرد

گرچه توی این وبلاگ بنا ندارم خیلی متن بنویسم ، اما جاداره که در پاسخ پیام دوست گرامی یه توضیح کوچولو بنویسم . 

من نمیدونم تبریزیها بر چه مبنایی این جمله رو گفتن ، اما شعری که من در پست قبل نوشتم سندیت تاریخی داره که در نوع خودش هم یک شاهکار ادبی است . این بیت زیبا رو هم به ناصرالدین شاه قاجار نسبت داده اند و هم به قصیده سرای مشهور دربارش " قاآنی شیرازی " .

بر پایه ی منابع تاریخی ، شاه خوش ذوق و هنرمند قاجار نخستین بار به سال 1267 هجری قمری یعنی سال سوم پادشاهی اش به بروجرد رفت و حدود ده روز اقامت کرد . یقینا" طبیعت زیبا و سرسبز و آبو هوای معتدل بروجرد ، شاه خوش قریحه را تحت تأثیر گذاشته که پس از آن در طول پنجاه سال سلطنت چند بار دیگر به بروجرد سفر کرده است .

اینم شعر کاملترش:

تا که پدیدار شد بهار بروجرد

شد چو بهشت برین دیار بروجرد

باغ و گلستان بدست باد بهاری 

خرمن گل میکند نثار بروجرد

گفت یکی بیت نغز ناصرالدین شه 

تا ببری پی به اعتبار بروجرد

گرچه صفاهان بهشت روی زمین است

لیک نیرزد به یک بهار بروجرد 

منبع  :